Przywykliśmy nadawać pewnym cechom ludzkiego charakteru „dobre” i „złe” łatki. Przytoczone powyżej przykłady zachowań zaliczane są do tej drugiej grupy. Jednak homeopata nie patrzy na człowieka przez pryzmat złych czy dobrych cech, ale stara się zrozumieć jego esencję i to, co stoi za odczuwanymi przez niego emocjami i określonymi zachowaniami. Cała sztuka doboru leku homeopatycznego polega na tym, aby dostrzec prawdziwą naturę człowieka, a wpatrując się jedynie w opis z Materii Medica nie ma na to szans..

Jeśli przestaniemy skupiać się jedynie na opisie leku, a w zamian skupimy się na człowieku – zobaczymy przyczynę jego zachowania i dostrzeżemy, że jest ono próbą znalezienia równowagi pomiędzy jego światem wewnętrznym, a środowiskiem zewnętrznym.

W konsekwencji zauważymy, że:

• sposób mowy i imponująca ilość słów wypowiadanych na minutę, przynosi niektórym osobom ulgę i pełni rolę niejako wybawienia od napięć i stresu. Zakneblowanie ust takiej osobie z pewnością skończyłoby się chorobą… Czy patrząc na to z tej strony, gadulstwo nadal jest czymś „złym”?

• Pod płaszczykiem silnej i dyktatorskiej osoby możemy odkryć człowieka, który w ten sposób próbuje maskować swoje lęki i niepewność, a ujawnienie ich światu byłoby dla niego osobistą klęską i mogłoby skończyć się poważnymi zaburzeniami w sferze psychicznej. Ta osoba nie jest „zła” z natury, a jej skłonności dyktatorskie to jedynie sposób ochrony własnej psychiki, a nie atak na innych.

• A krzykliwa i rozdrażniona kobieta, wcale nie musi być złośnicą z natury. Może to być kobieta, która każdego dnia ma za dużo na głowie, a wyrażana złość pozwala uwolnić się jej ciału i chroni przed chorobą. Wszyscy wiemy, że z homeopatycznego punktu widzenia zdrowsze jest dla nas to co „wychodzi na zewnątrz”, choć oczywiście nie zawsze podoba się to naszemu otoczeniu… 🙂

Homeopata nigdy nie przywiązuje się do opisu z Materii Medica i nie przyszywa łatki siedzącemu naprzeciwko człowiekowi. W zamian za to próbuje zrozumieć naturę chorego człowieka i powód jego choroby.

Niezależnie od tego, co wyczytacie w Materii Medica o „swoim” leku, miejcie na uwadze to, że jego głównym zadaniem jest pomoc i przyniesienie Wam ulgi, a nie jakakolwiek ocena. 

Ilona Maślankowska