DOLEGLIWOŚCI GASTRYCZNE W HOMEOPATII
ZWIERCIADŁO MEDYCYNY NUMER DODATKOWY 2004
Homeopatia nie leczy choroby a pacjenta. We współczesnym społeczeństwie pokutuje jednak pogląd, że dolegliwości mogą zostać zlikwidowane poprzez stosowanie odpowiednich preparatów. Dzięki czemu pacjent jest zwolniony od pracy nad sobą, mającej wspomóc utrzymanie go w dobrej kondycji psychofizycznej. Nie zapominajmy jednak, że dolegliwości są jedynie sygnałem świadczącym o zaburzeniu równowagi panującej w organizmie.Z tego powodu skupienie się tylko na symptomach fizycznych poszczególnych jednostek chorobowych może przynieść pacjentowi w dłuższej perspektywie szkodę. Homeopata nie powinien ograniczać się tylko do ordynacji leku, lecz powinien wspomóc pacjenta w rozwiązywaniu jego problemów. Powinien także wskazać odpowiedni tryb życia, który umożliwi mu jak najdłuższe cieszenie się dobrym stanem zdrowia. W homeopatii rozróżniamy dwa rodzaje stanów chorobowych: ostre i chroniczne. W stanach ostrych należy skupić się na dolegliwościach pacjenta, natomiast w stanach chronicznych należy przeprowadzić dokładny wywiad chorobowy, trwający nawet do trzech godzin, w celu znalezienia leku pokrywającego (konstytucyjnego - nie tylko dolegliwości fizyczne, ale przede wszystkim zgadzającego się z głównymi dolegliwościami na poziomie psychicznym.
Argentum nitricum podajemy osobom cierpiącym na w/w dolegliwość, która została wywołana lękiem przedegzaminacyjnym czy wystąpieniem publicznym. Wypróżnienie ma charakter gwałtowny, stolec jest wodnisty, o nieprzyjemnym zapachu, pacjent może również cierpieć na kolki. Wzmożone łaknienie słodyczy i ich spożywanie wywołuje pogorszenie wspomnianych dolegliwości. Stan pacjenta poprawia się pod wpływem zimnego i świeżego powietrza.
Do najczęstszych ordynacji w stanach ostrych u osób cierpiących na biegunki należy: Argentum nitricum, Gelsenium, Nux-vomica czy Arsenicum album. Pacjentowi należy podać dwie do trzech granulek pod język (dawka C 30), a następnie trzy do pięciu granulek rozpuścić w szklance wody i popijać co raz rzadziej w zależności od poprawy stanu zdrowia (przed każdym popiciem należy dokładnie zamieszać lekarstwo nie-metalową łyżeczką).
Nux-vomica przeznaczony jest dla osób nerwowych, nadpobudliwych, nie umiejących się zrelaksować. Pacjenci ci często używają środków stymulujących w celu wydajniejszej pracy, a drugiej strony wieczorem konsumują alkohol lub zażywają leki uspokajające w celu wyciszenia się. Po obfitych posiłkach występuje u nich rozwolnienie. Polepszenie następuje poprzez spożywanie ciepłych napojów, ucinanie sobie krótkich drzemek oraz po wymiotach. Pogorszenie natomiast ma miejsce w przypadku zimna, spożycia alkoholu lub po wzmożonym wysiłku umysłowym.
Gelsenium otrzymują pacjenci, których dolegliwości wywołane są lękiem np. przed egzaminami, z tym że osoby te częściej niż zwykle oddają mocz. Lek ten stosuje się również w przypadku drżenia i silnego osłabienia pacjenta. Natężenie dolegliwości spada pod wpływem świeżego powietrza i zajęć fizycznych. Pogorszenie natomiast występuje wtedy, kiedy lęk utrzymuje się i pacjent pali tytoń.
Natomiast przy zaparciach, najczęstszymi ordynacjami leków są: Opium, Alumina, Graphit, Silicea, Bryonia. W dolegliwościach tych podaje się dwie do trzech granulek pod język (dawka C 9) rano i wieczorem, aż do ustąpienia objawów.
Arsenicum album otrzymują pacjenci cierpiący na rozwolnienie w wyniku zatrucia pokarmowego. Charakteryzują się oni również wielkim osłabieniem nieadekwatnym do stopnia zaawansowania choroby i towarzyszącymi mu zimnymi potami. Pacjent ma silne pragnienie, pije jednakże małymi łyczkami, ciepłe napoje, które poprawiają jego stan. Zimne napoje zaś, zwiększają dolegliwości.
Opium podajemy osobom cierpiącym długo na zaparcia i u których nie występuje parcie do oddania stolca. Podczas wypróżnienia stolec wychodzi na zewnątrz kiszki stolcowej, a następnie cofa się - jest twardy i czarny. Osoby te są senne i apatyczne. Dolegliwości zwiększają się w cieple i w wyniku noszenia ciasnego ubrania.
Alumina pacjenci ci często pomagają sobie palcami przy defekacji. Cechą charakterystyczną jest bolące parcie na długo przed wypróżnieniem. Dolegliwości ulegają zmniejszeniu przy wysokiej wilgotności powietrza. Natomiast ciepłe pomieszczenia pogarszają stan.
Silicea osoby, u których wskazana jest ordynacja charakteryzują się niepełnym wypróżnieniem. Stolec po pojawieniu się na zewnątrz kiszki stolcowej cofa się. Jest twardy i ma wysoce nieprzyjemny zapach. Pacjent ma uczucie niepełnego wypróżnienia. Dolegliwości pogarszają się w pozycji leżącej i z rana, natomiast ulegają poprawie w ciepłym i wilgotnym otoczeniu.
Graphit podaje się pacjentom, którzy mają odczucie zalegającego stolca i pomimo tego, nie występuje u nich parcie. Osoby, którym można lek ten zaordynować cierpią na nadwagę i łatwo marzną. Polepszenie stanu występuje często u kobiet po menstruacji, natomiast pogorszenie w wyniku przebywania w ciepłych pomieszczeniach oraz w pozycji siedzącej.
Bryonia można podać osobom, które cechą charakterystyczną są suche śluzówki. Mają one duże pragnienie. Stolec wygląda jakby był spalony, a więc jest suchy i twardy. Pogorszenie symptomów występuje w cieple i w wyniku spożywania zimnych napojów. Polepszenie sytuacji występuje poprzez ucisk, spokój i picie ciepłych napojów.
Nie wolno zapomnieć przy tym, że silne biegunki i zaparcia wymagają natychmiastowej konsultacji lekarskiej, gdyż mogą doprowadzić do odwodnienia organizmu lub niedrożności jelit.
Nie wolno zapomnieć przy tym, że silne biegunki i zaparcia wymagają natychmiastowej konsultacji lekarskiej, gdyż mogą doprowadzić do odwodnienia organizmu lub niedrożności jelit.
